بدسکتور (Bad Sector) یکی از اصطلاحات رایجی است که کاربران هارد، به خصوص با قدیمی‌تر شدن یا بروز مشکل در این حافظه‌ها، با آن مواجه می‌شوند. شنیدن این عبارت می‌تواند نگران‌کننده باشد، زیرا بدسکتورها اغلب با مشکلاتی مانند کند شدن سیستم، خطاهای مکرر، عدم دسترسی به فایل‌ها و در نهایت، از دست رفتن اطلاعات همراه هستند. اما آیا همه بدسکتورها یکسان هستند؟ پاسخ منفی است. درک تفاوت اساسی بین بدسکتورهای نرم افزاری و فیزیکی (سخت‌افزاری) برای تشخیص صحیح مشکل، انتخاب روش مناسب برای مقابله با آن و درک چشم‌انداز ریکاوری اطلاعات، بسیار حیاتی است.

در این مقاله، به طور عمیق به بررسی این دو نوع بدسکتور، دلایل ایجاد آن‌ها، قابلیت تعمیر هر یک، و تاثیر مستقیمی که بر فرآیند بازیابی اطلاعات می‌گذارند، خواهیم پرداخت. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا با دید بازتری با مشکلات هارد خود برخورد کرده و بدانید چه زمانی می‌توانید با راه‌حل‌های نرم‌افزاری اقدام کنید و چه زمانی نیاز مبرم به کمک متخصصان مرکز تعمیر هارد ایران (repair-hard.ir)، به خصوص برای مواردی مانند «ریکاوری اطلاعات از هارد با بدسکتور شدید»، دارید.

سکتور در هارد چیست؟ (مروری کوتاه بر ساختار ذخیره‌سازی)

قبل از اینکه به بدسکتورها بپردازیم، بیایید به طور خلاصه با مفهوم “سکتور” در یک هارد آشنا شویم. سطح پلاترهای (صفحات گردان) یک هارد مغناطیسی، به مسیرهای دایره‌ای هم‌مرکزی به نام تراک (Track) تقسیم می‌شود. هر تراک نیز به واحدهای کوچکتری به نام سکتور (Sector) تقسیم می‌گردد. سکتور، کوچکترین واحد فیزیکی آدرس‌پذیر روی هارد است که اطلاعات در آن ذخیره یا از آن خوانده می‌شود. به طور سنتی، هر سکتور ظرفیت ذخیره‌سازی ۵۱۲ بایت اطلاعات را داشت، اما در هاردهای جدیدتر با فناوری Advanced Format، این ظرفیت به ۴ کیلوبایت (4KB) افزایش یافته است. یکپارچگی و سلامت هر سکتور برای ذخیره‌سازی صحیح و بازیابی بدون خطای اطلاعات ضروری است.

بدسکتور (Bad Sector) دقیقاً چیست؟

به زبان ساده، بدسکتور یک سکتور روی هارد است که سیستم‌عامل یا کنترلر خود هارد دیگر نمی‌تواند به طور قابل اعتمادی از آن بخواند یا روی آن بنویسد. وقتی سیستم تلاش می‌کند به یک بدسکتور دسترسی پیدا کند، ممکن است با خطاهای مختلفی مواجه شود، زمان زیادی صرف این تلاش ناموفق گردد، یا حتی سیستم به طور کامل هنگ کند.

علائم عمومی وجود بدسکتور عبارتند از:

کند شدن قابل توجه عملکرد سیستم، به خصوص هنگام باز کردن فایل‌ها یا اجرای برنامه‌ها.
هنگ کردن یا فریز شدن مکرر سیستم.
مشاهده پیغام‌های خطا هنگام خواندن یا نوشتن فایل‌ها (مانند خطاهای Cyclic Redundancy Check – CRC).
عدم توانایی سیستم‌عامل در بوت شدن (اگر بدسکتورها در ناحیه فایل‌های سیستمی حیاتی باشند).
شنیدن صداهای غیرعادی از هارد (مانند کلیک کردن یا سایش)، که این مورد بیشتر به بدسکتورهای فیزیکی و مشکلات هد مربوط می‌شود.
ناپدید شدن فایل‌ها یا فولدرها.
طولانی شدن بیش از حد فرآیند فرمت کردن هارد.

حالا بیایید به تفاوت‌های کلیدی بین دو نوع اصلی بدسکتور بپردازیم:

بدسکتور نرم افزاری (Logical Bad Sector)

تعریف و دلایل ایجاد:

بدسکتور نرم افزاری، برخلاف نامش، نشان‌دهنده یک نقص فیزیکی واقعی روی سطح پلاتر هارد نیست. در واقع، خود ناحیه فیزیکی سکتور ممکن است سالم باشد، اما اطلاعات ذخیره شده در آن به گونه‌ای آسیب دیده‌اند که سیستم‌عامل یا کنترلر هارد نمی‌توانند آن را به درستی تفسیر یا تأیید کنند.
دلایل رایج ایجاد بدسکتور نرم افزاری عبارتند از:

قطع ناگهانی برق یا خاموش شدن نادرست سیستم در حین عملیات نوشتن روی هارد: این امر می‌تواند منجر به ناقص نوشته شدن اطلاعات در یک سکتور و عدم تطابق آن با کد تصحیح خطای (Error Correction Code – ECC) مربوطه شود. ECC یک کد اضافی است که همراه با اطلاعات اصلی در هر سکتور نوشته می‌شود و به هارد کمک می‌کند خطاهای جزئی را تشخیص داده و اصلاح کند. اگر اطلاعات با ECC خود مطابقت نداشته باشند، هارد آن سکتور را “بد” تلقی می‌کند.
حملات بدافزاری یا ویروس‌ها: برخی بدافزارها می‌توانند به طور هدفمند ساختار فایل سیستم یا محتوای سکتورها را تغییر داده و آن‌ها را غیرقابل خواندن کنند.
باگ‌های نرم‌افزاری: خطاهای موجود در سیستم‌عامل یا برخی برنامه‌ها ممکن است منجر به نوشتن اطلاعات نادرست یا خراب در سکتورها شوند.
ناسازگاری سخت‌افزاری یا درایورهای معیوب: در موارد نادر، این عوامل نیز می‌توانند در ایجاد بدسکتورهای نرم افزاری نقش داشته باشند.

آیا بدسکتور نرم افزاری قابل تعمیر است؟

بله، اغلب موارد. از آنجایی که مشکل، فیزیکی نیست، بدسکتورهای نرم افزاری معمولاً قابل “تعمیر” یا بهتر بگوییم، قابل “بازنشانی” هستند.
روش‌های رایج برای مقابله با بدسکتور نرم افزاری:

بازنویسی سکتور با اطلاعات صفر (Zero-filling): این یکی از روش‌های اصلی است. با نوشتن کامل یک سکتور (یا کل هارد) با اطلاعات صفر، محتوای قبلی آن پاک شده و Firmware هارد مجبور به محاسبه مجدد ECC برای آن سکتور می‌شود.

اگر ناحیه فیزیکی سکتور سالم باشد، این کار معمولاً باعث می‌شود که سکتور دیگر به عنوان “بد” شناخته نشود. ابزارهایی مانند دستور format /p:1 در ویندوز (که البته بسیار زمان‌بر است و تمام اطلاعات آن سکتور یا پارتیشن را از بین می‌برد) یا توابع خاص در برخی نرم‌افزارهای مدیریت هارد می‌توانند این کار را انجام دهند. توجه: این روش مخرب اطلاعات اصلی روی سکتور است.

استفاده از ابزارهای بررسی دیسک سیستم‌عامل: ابزارهایی مانند CHKDSK /f /r در ویندوز یا fsck در لینوکس و macOS، می‌توانند در سطح فایل سیستم، بدسکتورهای نرم افزاری را شناسایی کنند. این ابزارها سعی نمی‌کنند خود سکتور را “تعمیر” کنند، بلکه آن را به عنوان یک سکتور غیرقابل استفاده در فایل سیستم علامت‌گذاری می‌کنند تا سیستم‌عامل دیگر تلاش نکند اطلاعاتی را روی آن ذخیره نماید. اگر اطلاعاتی در آن سکتور وجود داشته باشد، این ابزارها ممکن است تلاش کنند آن اطلاعات را (در صورت امکان) به یک مکان سالم منتقل کنند.

تاثیر بدسکتور نرم افزاری بر ریکاوری اطلاعات:

اطلاعاتی که دقیقاً در همان سکتوری قرار داشته‌اند که به عنوان بدسکتور نرم افزاری شناسایی شده، به احتمال زیاد خراب یا از دست رفته‌اند، زیرا محتوای آن‌ها با ECC مطابقت ندارد.
اگر برای “تعمیر” بدسکتور نرم افزاری از روش zero-filling استفاده شود، اطلاعات اصلی روی آن سکتور به طور کامل پاک خواهند شد.
نرم‌افزارهای ریکاوری اطلاعات ممکن است بتوانند فایل‌هایی را که از آن سکتور خاص استفاده نکرده‌اند، به طور کامل بازیابی کنند. برای فایل‌هایی که بخشی از آن‌ها روی بدسکتور نرم افزاری قرار داشته، ممکن است بازیابی به صورت ناقص انجام شود یا فایل باز شده دارای خرابی باشد.
نکته کلیدی این است که قبل از هرگونه اقدام “تعمیری” مخرب (مانند zero-filling)، ابتدا باید برای بازیابی اطلاعات مهم از روی هارد (یا ایمیج آن) تلاش کرد.

بدسکتور فیزیکی (Physical Bad Sector) یا سخت‌افزاری

تعریف و دلایل ایجاد:

بدسکتور فیزیکی نشان‌دهنده یک آسیب واقعی و دائمی به سطح مغناطیسی پلاتر هارد در ناحیه یک سکتور خاص است. این نوع بدسکتور به دلیل نقص فیزیکی، دیگر قادر به نگهداری قابل اطمینان اطلاعات نیست.
دلایل رایج ایجاد بدسکتور فیزیکی عبارتند از:

نقص در فرآیند ساخت (Manufacturing Defects): هیچ فرآیند تولیدی بی‌نقص نیست و ممکن است برخی سکتورها از ابتدا دارای ایرادات جزئی باشند. اکثر این موارد در کارخانه شناسایی شده و به لیست P-List (Primary Defect List) اضافه می‌شوند و هارد از آن‌ها استفاده نمی‌کند. اما برخی ممکن است بعداً خود را نشان دهند.
هد کرش (Head Crash): این یکی از جدی‌ترین دلایل است. اگر هد خواندن/نوشتن هارد به هر دلیلی (مانند ضربه شدید، قطع ناگهانی برق در حین کار، یا ورود ذرات خارجی به داخل محفظه هارد) با سطح پلاتر تماس فیزیکی پیدا کند، می‌تواند باعث خراشیدگی لایه مغناطیسی و ایجاد بدسکتورهای فیزیکی گسترده شود.
فرسودگی طبیعی و تخریب لایه مغناطیسی با گذشت زمان: با استفاده طولانی مدت، لایه نازک مغناطیسی روی پلاترها ممکن است به تدریج خاصیت خود را از دست داده و برخی سکتورها غیرقابل استفاده شوند.
ضربه فیزیکی یا تکان شدید به هارد (به خصوص در حین کار): این امر می‌تواند باعث برخورد لحظه‌ای هد با پلاتر و آسیب به سطح آن شود.
ورود ذرات گرد و غبار یا سایر آلاینده‌ها به داخل محفظه هارد: این مورد برای هاردهای مدرن که محفظه آن‌ها به طور کامل مهر و موم شده، بسیار نادر است، مگر اینکه محفظه به طور غیر اصولی باز شده باشد (که هرگز نباید خارج از کلین روم انجام شود).

آیا بدسکتور فیزیکی قابل تعمیر است؟

خیر، آسیب فیزیکی وارد شده به سطح پلاتر قابل “تعمیر” به معنای بازگرداندن آن به حالت اولیه نیست. لایه مغناطیسی در آن نقطه از بین رفته یا به شدت آسیب دیده است.
اما هاردها مکانیزمی برای مدیریت بدسکتورهای فیزیکی دارند: جایگزینی سکتور (Sector Remapping).

هاردهای مدرن دارای تعدادی سکتور یدکی (Spare Sectors) هستند که در ناحیه‌ای جداگانه از دیسک قرار دارند. وقتی Firmware هارد یک سکتور را به عنوان بدسکتور فیزیکی شناسایی می‌کند (مثلاً هنگام تلاش برای نوشتن روی آن و عدم موفقیت در تأیید صحت نوشته شدن، یا در طی اسکن‌های داخلی خود هارد)، می‌تواند آن سکتور خراب را به لیست G-List (Grown Defect List) اضافه کرده و از این پس تمام درخواست‌های خواندن و نوشتن برای آن آدرس منطقی (Logical Block Address – LBA) را به یکی از سکتورهای یدکی سالم هدایت کند.
این فرآیند به صورت خودکار توسط Firmware هارد مدیریت شده و برای سیستم‌عامل شفاف است (یعنی سیستم‌عامل متوجه این جایگزینی نمی‌شود و همچنان با همان آدرس منطقی قبلی کار می‌کند).

تاثیر بدسکتور فیزیکی بر ریکاوری اطلاعات:

اطلاعاتی که در لحظه آسیب دیدن و تبدیل شدن یک سکتور به بدسکتور فیزیکی، روی آن سکتور قرار داشته‌اند، معمولاً برای همیشه از دست می‌روند، زیرا سطح مغناطیسی در آن نقطه دیگر قادر به نگهداری یا بازپس دادن صحیح آن اطلاعات نیست.
اگر هارد موفق شود یک سکتور را که “ضعیف” شده و در آستانه تبدیل شدن به بدسکتور فیزیکی است، قبل از اینکه اطلاعات حیاتی روی آن به طور کامل از دست برود، شناسایی و جایگزین (remap) کند (مثلاً اگر در حین فرآیند جایگزینی، اطلاعات آن سکتور ضعیف هنوز تا حدی قابل خواندن بوده و به سکتور یدکی منتقل شده باشند)، در این صورت دسترسی‌های بعدی به آن آدرس منطقی مشکلی نخواهد داشت. اما وضعیت اولیه اطلاعات روی آن سکتور ضعیف، تعیین‌کننده است.
افزایش تعداد سکتورهای جایگزین شده (Reallocated Sector Count – قابل مشاهده در اطلاعات S.M.A.R.T. هارد، شناسه ۰۵) یک شاخص بسیار مهم و نگران‌کننده است که نشان می‌دهد هارد در حال خراب شدن بوده و تعداد بدسکتورهای فیزیکی آن رو به افزایش است.
تعداد سکتورهای در انتظار جایگزینی (Current Pending Sector Count – شناسه C5 در S.M.A.R.T.): این‌ها سکتورهایی هستند که هارد به بد بودن آن‌ها مشکوک شده و در تلاش بعدی برای نوشتن روی آن‌ها، وضعیتشان را بررسی و در صورت لزوم، آن‌ها را با سکتور یدکی جایگزین خواهد کرد. اگر اطلاعات مهمی روی این سکتورهای “در انتظار” قرار داشته باشد، باید قبل از هرگونه عملیات نوشتن روی هارد (که ممکن است منجر به جایگزینی و از دست رفتن اطلاعات آن سکتور شود، اگر در حین جایگزینی قابل خواندن نباشد)، برای خواندن و بازیابی آن‌ها تلاش کرد.
متخصصان ریکاوری اطلاعات با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های پیشرفته، گاهی اوقات می‌توانند سکتورهای “ضعیف” یا حتی برخی بدسکتورهای فیزیکی را با تغییر پارامترهای خواندن، چندین بار و با دقت بسیار بالا بخوانند و بخش‌هایی از اطلاعات را از آن‌ها استخراج کنند، قبل از اینکه آن سکتورها به طور کامل غیرقابل دسترس شوند یا توسط Firmware هارد جایگزین گردند.

چگونه بدسکتورها را تشخیص دهیم؟

استفاده از نرم‌افزارهای بررسی سلامت هارد: ابزارهایی مانند CrystalDiskInfo، HD Tune، GSmartControl (که رابط گرافیکی برای دستور smartctl است) می‌توانند اطلاعات S.M.A.R.T. هارد را خوانده و پارامترهای کلیدی مربوط به بدسکتورها مانند 05 Reallocated Sector Count، C5 Current Pending Sector Count و C6 Uncorrectable Sector Count را نمایش دهند. افزایش این مقادیر (به خصوص ۰۵ و C5) نشانه‌ی خطر است.
انجام اسکن سطح دیسک (Disk Surface Scan): گزینه /r در دستور chkdsk ویندوز، یک اسکن کامل از سطح پلاترهای هارد انجام داده و سکتورهایی را که قابل خواندن نیستند، شناسایی و علامت‌گذاری می‌کنند.
توجه به پیغام‌های خطای سیستم‌عامل: خطاهایی مانند “Error reading from drive”، “Sector not found”، یا خطاهای CRC مکرر.

ریکاوری اطلاعات از هارد دارای بدسکتور: رویکرد کلی و صحیح

۱. اولین، مهم‌ترین و حیاتی‌ترین قدم: تهیه یک ایمیج کامل از هارد (Imaging the Drive).

این مرحله، به خصوص هنگام مواجهه با بدسکتورهای فیزیکی یا تعداد زیادی بدسکتور نرم افزاری که نشان‌دهنده وضعیت ناپایدار هارد است، کاملاً ضروری و غیرقابل چشم‌پوشی است. از ابزارهای ایمیج‌گیری تخصصی سخت‌افزاری (مانند آنچه در مراکز ریکاوری حرفه‌ای مانند مرکز تعمیر هارد ایران استفاده می‌شود) یا نرم‌افزارهای اورجینال و دارای لایسنس که به طور خاص برای کار با هاردهای آسیب‌دیده و دارای بدسکتور طراحی شده‌اند، استفاده کنید. این ابزارها قادرند با رد شدن هوشمندانه از روی بدسکتورها، تلاش مجدد برای خواندن سکتورهای ضعیف با تنظیمات مختلف، و ادامه فرآیند ایمیج‌گیری حتی در صورت وجود خطاهای متعدد، تا حد امکان از اطلاعات شما یک کپی تهیه کنند.

تمام تلاش‌های بعدی برای ریکاوری اطلاعات باید روی این ایمیج سالم انجام شود، نه مستقیماً روی هارد اصلی که در حال خراب شدن است. این کار از وارد آمدن فشار بیشتر به هارد آسیب‌دیده و از دست رفتن دائمی اطلاعات جلوگیری می‌کند.

۲. پس از تهیه موفقیت‌آمیز ایمیج:
حالا می‌توانید با استفاده از نرم‌افزارهای ریکاوری اطلاعات (که در مقالات قبلی به آن‌ها اشاره شد) روی فایل ایمیج ایجاد شده، اقدام به اسکن و استخراج فایل‌ها و فولدرهای خود نمایید.
این نرم‌افزارها ممکن است برخی فایل‌ها را به دلیل قرار داشتن بخشی از آن‌ها روی بدسکتورهای غیرقابل خواندن، به صورت ناقص یا خراب بازیابی کنند، یا اصلاً قادر به بازیابی آن‌ها نباشند.

نقش حیاتی مرکز تعمیر هارد ایران در مواجهه با بدسکتور و ریکاوری اطلاعات بدسکتور

کار با هاردهای دارای بدسکتور، به خصوص بدسکتورهای فیزیکی یا تعداد زیادی بدسکتور نرم افزاری، نیازمند دانش، تجربه و تجهیزات تخصصی است:

تشخیص دقیق نوع بدسکتور (نرم افزاری یا فیزیکی) و ارزیابی شدت آسیب به هارد.
استفاده از تجهیزات ایمیج‌گیری سخت‌افزاری پیشرفته: این دستگاه‌ها کنترل بسیار دقیقی بر فرآیند خواندن از هارد داشته و می‌توانند اطلاعاتی را از هاردهایی با بدسکتورهای بسیار شدید که نرم‌افزارهای عادی در کار با آن‌ها ناتوان هستند، استخراج کنند. آن‌ها می‌توانند پارامترهایی مانند ولتاژ هد، زمان پاسخ‌دهی و تعداد تلاش‌های مجدد برای خواندن هر سکتور را تنظیم کرده و حتی در برخی موارد، با دستکاری موقت Firmware هارد، به سکتورهای خاصی دسترسی پیدا کنند.
تخصص در تحلیل اطلاعات S.M.A.R.T. و درک عمیق از عملکرد Firmware انواع هاردها برای فهمیدن وضعیت واقعی درایو و انتخاب بهترین استراتژی ریکاوری.
در صورت نیاز به تعمیرات فیزیکی (مثلاً اگر بدسکتورها ناشی از خرابی هد باشند که منجر به آسیب به سطح پلاتر شده یا در آستانه آسیب بیشتر است): برخورداری از کلین روم استاندارد (Class 100) و ابزارهای جراحی هارد برای تعویض هد یا سایر قطعات داخلی با حداقل ریسک.
ارائه بالاترین شانس ممکن برای بازیابی حداکثر اطلاعات قابل دسترس، حتی از هاردهایی که به نظر می‌رسد به دلیل بدسکتور شدید، دیگر امیدی به آن‌ها نیست.

آیا می‌توان از رشد بدسکتورها جلوگیری کرد؟ (چند نکته پیشگیرانه)

برای بدسکتورهای فیزیکی ناشی از فرسودگی، پیشگیری کامل تقریباً غیرممکن است، زیرا قطعات مکانیکی هارد عمر محدودی دارند. اما با رعایت نکات زیر می‌توان ریسک را کاهش داد:

از وارد آمدن هرگونه ضربه، سقوط یا تکان شدید به هارد (به خصوص زمانی که روشن و در حال کار است) جداً خودداری کنید.
دمای کاری هارد را در محدوده مناسب و توصیه شده توسط سازنده نگه دارید (از گرم شدن بیش از حد یا سرد شدن بیش از حد جلوگیری کنید). تهویه مناسب کیس کامپیوتر یا محفظه هارد اکسترنال مهم است.
از یک منبع تغذیه (PSU) با کیفیت و پایدار برای کامپیوتر خود استفاده کنید تا از نوسانات برقی که می‌تواند به هارد آسیب برساند، جلوگیری شود.

برای بدسکتورهای نرم افزاری:

همیشه سیستم‌عامل خود را به روش صحیح (از طریق گزینه Shut Down) خاموش کنید و از قطع ناگهانی برق یا خاموش کردن با دکمه پاور (مگر در موارد اضطراری) بپرهیزید.
استفاده از یک دستگاه UPS (منبع تغذیه بدون وقفه) می‌تواند در صورت قطع ناگهانی برق، به شما فرصت دهد تا سیستم را به درستی خاموش کرده و از آسیب به اطلاعات در حال نوشتن جلوگیری کنید.
به طور دوره‌ای (اما نه بیش از حد مکرر که باعث فشار به هارد شود) از ابزارهایی مانند CHKDSK در ویندوز برای بررسی سلامت فایل سیستم و شناسایی خطاهای احتمالی استفاده کنید.

و اما مهم‌ترین و موثرترین راه پیشگیری از فاجعه از دست رفتن اطلاعات به دلیل بدسکتور (یا هر دلیل دیگری): تهیه نسخه پشتیبان (Backup) منظم و مکرر از تمام اطلاعات مهم و حیاتی خودتان است! به یاد داشته باشید که بدسکتورها، به خصوص افزایش تعداد سکتورهای جایگزین شده، اغلب نشانه‌ای از این هستند که هارد شما در حال نزدیک شدن به پایان عمر خود است.

بدسکتور، هشداری جدی برای سلامت اطلاعات شما

بدسکتورها، چه از نوع نرم افزاری و چه فیزیکی، می‌توانند تهدیدی جدی برای یکپارچگی و دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی هارد شما باشند. درک تفاوت بین این دو نوع، اولین قدم برای انتخاب رویکرد صحیح است. بدسکتورهای نرم افزاری اغلب با روش‌های نرم‌افزاری قابل “مدیریت” یا “بازنشانی” هستند، هرچند اطلاعات اصلی که روی آن سکتور خاص قرار داشته، ممکن است از دست برود. در مقابل، بدسکتورهای فیزیکی نشان‌دهنده آسیب دائمی به سطح پلاتر بوده و قابل تعمیر نیستند؛ Firmware هارد تلاش می‌کند با جایگزینی آن‌ها با سکتورهای یدکی، به کار خود ادامه دهد، اما اطلاعات اولیه روی آن سکتور آسیب‌دیده معمولاً از بین می‌رود.

تشخیص زودهنگام علائم بدسکتور و اقدام صحیح و به موقع، به خصوص تهیه یک ایمیج کامل از هارد قبل از هرگونه تلاش برای “تعمیر” یا ریکاوری، برای به حداقل رساندن از دست رفتن اطلاعات و افزایش شانس بازیابی موفق، بسیار حیاتی است.

اگر هارد شما علائم بدسکتور مانند کند شدن شدید، خطاهای مکرر خواندن/نوشتن، صداهای غیرعادی، یا افزایش نگران‌کننده تعداد سکتورهای جایگزین شده (Reallocated Sectors) یا سکتورهای در انتظار جایگزینی (Pending Sectors) در گزارش S.M.A.R.T. را نشان می‌دهد، برای جلوگیری از تشدید مشکل و از دست رفتن بیشتر اطلاعات و همچنین برای دریافت یک ارزیابی دقیق و تخصصی از وضعیت هارد خود، با کارشناسان مجرب مرکز تعمیر هارد ایران تماس بگیرید. ما با بهره‌گیری از دانش فنی، تجربه عملی و پیشرفته‌ترین تجهیزات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، بهترین و امن‌ترین راه‌حل را برای بازیابی اطلاعات ارزشمند شما از هاردهای دارای بدسکتور ارائه خواهیم داد.